Gönlümün telini titretir sesin.
Ömrüme can olur duygun ve hissin.
Bitir hasretliği çektirme yasın.
Elin ver elime kurtar canımı.
Teslim olunmaz mı candan sevene.
Sensizliğin zulüm, azap bedene,
Bir ömür yanarım sönmem gidene.
Elin ver elime kurtar canımı.
Araya mesafe koyma boşuna.
Uyacak değilim hasret koşuna.
Azrail gelmeden bir sar döşüne.
Elin ver elime kurtar canımı.
Sığırtmaç’a hasret en büyük ceza.
Güvendim olmadı bahara, yaza.
Ben beni tükettim lüzum yok söze.
Elin ver elime kurtar canımı.
Antalya 19 Ağustos 2009
Hüseyin SığırtmaçKayıt Tarihi : 19.8.2009 04:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sığırtmaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/19/kurtar-canimi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)