“Kurtar beni;
Bir coşkun nehrin kıyısındayım,
Vefasızlığından şikâyetim.
Kuşların sessiz uçuşundan,
Saçlarımdan kalanları rüzgârın savurmamasından,
Gözlerimin mavisinden yoksun kalacağından,
Neden beni kırdın geçirdin bilmeden.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta