Ah! artık benim de benzim sari,
Damar kanımı dolaştırmıyor.
Hiçbir kıyıya ulaştırmıyor,
Beni Sehrazad'in masalları.
Anlamıyorum dilinden artık
Geceyi saran güzelliğinin;
İçim kor bir kuyu gibi derin,
Bir şey beklemiyor benden artık.
Susmak istiyorum, susmak buğun.
Susmak. hiçbir üzüntü duymadan.
Büyük bir kus iniyor semadan.
Sukut, bu indiğini gördüğün.
Artık tırtılları beslemiyor
Bahçemin orta yerindeki dut.
Başıma kondu ebedi sukut.
Gün yeniden doğmak istemiyor.
Kuşla oldumsa da senli benli,
Beynimi kurcalayan bir kurt var:
Anlamak istiyorum, ne yapar
Rüzgarı boşalınca yelkenli?
Kayıt Tarihi : 24.8.2000 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
Beni Şehrazad'ın masalları /
İşte Orhan Veli...Öyle yalnızdı ki adeta yalnızlıktan öldü. Bedeni yalnız değildi.Çevresinde vardı şair arkadaşları ( Melih Cevdet, Oktay Rıfat )ama ruhu yalnızdı. Bazen insan yalnızlığa mahkum olur..Bazen de bilerek ve isteyerek kendisini mahkum eder..Tıpkı Orhan Veli'nin yalnızlığı seçmesi gibi...
TÜM YORUMLAR (1)