Dağ depremle yarılır
Gökyüzünden hayat bulup çağlayan
Hayat veren vadi olur.
Meteorlarla dövülen;
Umarsız,savunmasız
Ay üstünde ölü krater miyiz?
Akarsuya düşen gölgemiz
Hikayeme kulak veriniz:
-Kurt lazım mı ağbi dedi
(arkam dönüktü yanımdakine)
-Yok dedi sağ ol
-Oltaya ne takarsınız peki
-Çupra’ya atıyorum, kıraça
-Kurt ne de kullanılır ki?
-Akvaryumda Japon’a
burada dolaşma boşuna
-Bana yanaş kızım
Dedi ve o zaman önümden geçti
Bir ayağı kısa ve bileği dönmüş
İri cüssesini sürükleyen topal adam
Ve torbada kurtları taşıyan küçük kızı
Yanımdaki umarsız
Halice salladı oltayı
Kurşunu kalbime.
Aşkın ne büyük sözü:
“Bana yanaş kızım”
Aşkın huyum olsun kurtçu
Suyum halice karıştı
Ağlattın;
Kara haliç kara yürek
Sen ne kadar da berraktın
Prensesinle umutla giderken
Haliçte dram bıraktın
VE BİZLER:
Ay üstünde kraterden
Dünyayı seyretmekteyiz
Pamuk prensesin üvey annesi
Bu hikayenin kötü karakteriyiz.
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 15:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!