Kurşun Yırtığı Şiiri - Oktay Baykurt

içimde adımladım durdum bugün

duvarlar koydum teninden karnıma

kan kadar kızarmadım yokluğundan

kan kadar sıcak olamadım yanında

sen nesin pilavmı tatlımı

nedir bu midemi kazıyan

kalbimi korkutan misafir

gel şöyle ciğerime doğru

hava ol su ol kan ol benim için

hücreler yık hücreler yap

manolyalar yutayım bölünmelerine

sancılar başlasın en vitaminlisinden

parazitler peşrev çeksin böbreklerimde

a! dışım merhaba

neşterler vurulmuş koluma kanadıma

hatırlamıyorum nerdeydim nasıldım

şipşak resimlerdeki kareler gibi

kurşun yırtığı bir yüreğe sahiptim

bittim