Kurşun Kalemin Ezgisi Şiiri - Bülent Öntaş

Kurşun Kalemin Ezgisi

Sen güldürdün beni
o şiirden sonra
elime bir kağıt tutuşturdular
ve yaktılar tüm ışıkları sonsuzlukta
son günümde yoktu tanrılar, yalnız sen vardın
ellerim ellerinde, ayın on dördü kadar güzel bir rüya
bizi gökyüzüne sevdaladılar, incecikten yağmuru yağdırdılar
ıslaktı bedenlerimiz, sevinçten damlalar, mutluluğu haykırırcasına
mısralar sıra sıra, dizeler dize dize
ne methiyeler dizildi ardımız sıra
ve avuçlarımızda sevda
şiir sevilir mi bir başına diye soranlar oldu sana, bakışlarına gül kondurdular
dalından gülü kokladılar, yüreğimizde sevda, dikeninden önce gülü sundular gonca gonca
tomurcuktan filizlenir mi hayat bilmem
sen güldürdün beni ilk bakışta
bütün yasakları paramparça ettiler, gelenekler yok oldu göz bebeklerinde
engeller dam üstünde saksağan
sokaklar çalgı çengi, meydanlar festival, caddelerde renkli renkli kaldırımlar
sözüm var, sevemem hayatı senden sonra
ucunda ölüm olsa, bırakacağım dünü dalgalı bir denizin ortasına
bir sen uyandırdın ay ışığını zifiri karanlıkta
sevmeler gölgesinde
sen vardın hayallerimin, sen güldürdün beni dolunayda
şarkıların ezgisinde yeşerdi hayat ve sen güldürdün beni doyasıya
coşkulu şiirlerin sebebi sensin artık, yepyeni mısralar doğdu senden sonraya
her günümüz mutluluğa gebe, gözlerin ümidin izini taşıyor yarına
ne boyun eğmenin takdirine şayandır gelecek gün
ne dik durmanın vebali ağır gelir mertliğe
en son şiiri sen yazdırdın o güzel mısralarda, ceylan gibiydi mavi gökyüzünde bulutlar
güldüler güldüler ve sağanak bir yağmura tutuldu dünya
seni yazıyorum şimdi zaman sarısı kağıtlara ve kızıl bir günlük tutuyorum ara sıra
her günü sana ayırmanın güzelliğindeyim
sevgili
avuçlarında sevdanın izi, gün yüzünden utanıyor şimdi
ve ben gidiyorum usulca, ne şiir tükenir yokluğumda, ne şehrin meydanlarının aklı kalır şarabi akşamlarda
sen varsın yine
kurşun renginde kalemin ucunda
sen varsın işte parmak uçlarımda, sevgili ben seni nasıl sevsem...

Bülent Öntaş
14.07.2024 - Titreten Sözcüklerin Gölgesinde