Kurşun Kalem Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Her şey tükenmez denilip, tükenen bir kalemle tanışmamla başladı.
O kadar sıradan bir karşılaşmaydı ki... Her zamanki gibi işe geç kaldığım için merdivenlerden koşarken, elinde kitapları olan bir kızla çarpıştım.
Kitaplar ve kalemler etrafa saçıldı. Hemen özür dileyip kalemleri toplayıp kıza verdim. "Önemli değil," dedi, oradan ayrıldı.
Tam o sırada, köşede parlayan o kalemi gördüm.
Eğilip elime aldım ve ardından sokaklarda kızı aradım, ama ne kız ne de ondan bir iz vardı.
Kalemi yavaşça cebime koydum ve evin yolunu tuttum.

O kadar yorgundum ki, uyuyakalmışım. Bir sesle uyandım; tükenmez kalem cebimden halıya atlamış, halıyı çizmişti. Oradan duvara geçmiş, her yeri karalamıştı. İlk başta çok korktum, gözlerimi defalarca ovuşturdum. “Allah'ım, delirdim mi?” diye sordum kendi kendime.
Ama gerçekti; yaşanan her şey. Tükenmez kalem deli gibi dönüp duruyordu. Sonunda yoruldu ve yere düştü.
Hemen yakalayıp elime aldım.

_"Bırak beni!" diye bağırdı.

Allah’ım, bu kalem konuşuyordu! Ben de onunla konuşmaya başladım.
Kendime bir kahve, ona da bir damla mürekkep koydum. "Anlat," dedim.
Bana bakıp, zarar vermeyeceğimi anlayınca anlatmaya başladı.

Meğerse dünyaya geldiği gün kurşun kalem olarak gelmiş. Kurşun kalemlerin kırılıp yok olduğunu görünce, bir gece içine mürekkep doldurmuş ve "Artık tükenmez kalemim. Hiç bitmeyeceğim, hiç yok olmayacağım," demiş.

Ama günler geçtikçe mürekkebi kurumaya, kaleminin ucu dağılmaya başlamış, kafasına bir şapka geçirip üstüne de bir silgi takmış. "Ben artık silgiyim, hiç tükenmeyeceğim, hiç ölmeyeceğim," demiş.

Ama zamanla anlamış ki, bu hayatta tükenmeyen, ölmeyen hiçbir şey yokmuş. Sonra kaderine razı olup yaşamaya devam etmiş.
Ancak o gün, bile bile kalemlikten atlamış.
Hikayesini dinleyince çok üzüldüm. "Ah, tükenmez kalem, ah…" dedim içimden.

Ben de bir tükenmez kalemdim aslında, hayatın sayfalarında.
Şimdi her şeyin farkında olarak mı yaşamaya devam edeceğim, yoksa kaderime isyan edip bu hayatı terk mi edeceğim?
Bir kalem bile dayanamazken ben nasıl dayanmişim,
Galiba tükenmez kalemden öğreneceğim daha çok şeyler var benim.

Meğer ne kadar körmüş gözlerim dedim kendi kendime usulca.
İyi ki geldin hayatıma.
Tükensen de, bitsen de seni tanımak güzeldi.
Hoş geldin, kader arkadaşım.
Sen hoş geldin.
07.10.2024 14:42