Kirpiklerimden sarkan gözyaşını görmeden
bir oltaya takıldım.
Hayat beni kollarına aldı ve,
Sahipsiz bıraktı.
Önce tutkularımız ıssızlaştı
Bir yanım hep yetmişli yıllarda kırık kaldı
Bir yanım sorguluyor dünya alemi
Bilmeden sarılırdım soluğun tutardı beni
Bir pencere açılrdı ta boğaziçine
Yetmişiki olurdu takvimler kanlı
Hava biraz bulutlansa
hep birlikte hüzünlensek
Bize özgüdür bu hüzün
batılılar bilmez bunu
harcımıza katılmıştır
Çocukluğum bir yaz sepetinde
Annemin yazlık terlikleriyle birlikte
Sonu gelmez alışverişler için
Şehrimizin bir uzak semtinden
Başka bir uzak semtine gitmekte
I-
Kente yağmur yağıyor
Sokaklarda dolaşıyorum
Ve insanların iyi olduğuna inanmaya çalışıyorum
Bu sonbahar böyledir
Dalgacıyım, yine daldım.
İçine aldı beni bir deniz;
geride benden ne ses, ne de iz.
Yaşımın yirmisi kadar kavak;
bütün rüzgarları benden yana.
Güneşle güzeliz hepimiz
Karanlıkta yokuz
Tarihle anlaşılır
Eylemde anlamlanırız
Bilinçle kurar, anlatırız
Şiir yazarız
Saatler ve şehir
Bu denli gaddarmış meğer
İlk günümüzün ilk gecesi
Yarısı bizim suçumuzsa
Yarısı da esen rüzgardan
Yolu Dicle’ye düşen her çocuk biraz ağlar
Akşam kızıllığında bir bozkır ağlar
Cizre ağlar
İdil ağlar
Harita-metod defterlerimizde
Ürkek bir tarih ağlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!