Uykusuz gecelerin yükü omuzlarımda,
Elimde olmayan ihanetlerin ağırlığı da.
Açmayan çiçek çoktan soldu,
Günü göremeden kurudu gitti bile.
Vakti gelmeden yaşanan her şeye benim nefretim.
Zamansız büyümeye,
Ziyan edilen ömürlere...
Sol gözümden süzülen yaş da;
Yine sol tarafımdaki sızı da geçmiyor.
Yılların silemediği izler yerli yerinde duruyor.
Kıvrılıp giden zaman unutturamıyor bir şeyleri
En derine inen bıçaklar acı acısına çıkarılmadıysa;
Bir geri dönüşü olmuyor, olamıyor
Saplandığı yerde kalıyor.
Ayak uyduramıyorum hayata
Kollarımı açarak yürüyemiyorum yarınlara.
Kelimelerim boğazımda düğüm, Yutkunamıyorum geçmişimi...
Doluşuverilen şu dünyada bir tek kendime yer bulamıyorum.
Bir tek kendime...
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!