Kurnaz Şebelek Şiiri - Veysel Şimşek

Arkasını çalıya koyar adını deliye,
Her zaman her yerde hazır belaya,
Şaşkınlığım oda Allah kuluya,
İçten haset hesat kurnaz şebelek.

Bilemezsin gerçekten adam sanarsın,
Eşim dersin dostum dersin yanarsın,
Farkına varınca herkezten çok kınarsın,
İçten haset hesat kurnaz şebelek.

Saklıdır kalbinde kindir onun anısı,
İki yüzlülüğü ilginç konusu,
Ben çözdüm sırrını budur tanısı,
İçten haset hesat kurnaz şebelek.

Bir zaman şebeliğin dönmüştü tersi,
Onu ona yar etmeyen kalpteki hırsı,
Unutmuş geçmişi almamış dersi,
İçten haset hesat kurnaz şebelek.

Bulsa fırsatını boğar klipte,
Uzak kalmış erkan ile edepten,
Gözü kalır malda mülkde ve cepte,
İçten haset hesat kurnaz şebelek.

Veysel der ki; Olsa bile yakının,
Nasihatım böyle insandan sakının,
İsterse bir damarına dokunun,
İçten haset hesat kurnaz şebelek.