Epey oldu,
Numarasını avcuma, bende onu beynime kazımıştım...
Bazen numaralara basmak,
Kendinle yüzleşmek, cesaret istiyor...
Az ondan, biraz ondan koydum,
Eve çok yakın telefon kulübesine gittim...
Bekleyenlerin hepsi benimle aynı kaderi paylaşıyordu,
Tam beş kişiyiz!
Dördü, Beş dakikaya kalmadan,
Tarifiyle adres aldı...
Çaldığımız kapı aynıydı;
Ama Aşk bana hep,
Meşgul çaldı!
11/08/2014 - 02.29 / Kurgu
Cemre GültekinKayıt Tarihi : 11.8.2014 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemre Gültekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/11/kurgu-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!