Küreselleşme Zarif Modern İbadet

KÜRESELLEŞME
‘ZARİF’ MODERN İBADET

8.

Yeryüzü toz duman…
Ülkem, yangın içinde bir harman
Dost düşman seçilmez olmuş!

Ve insanlar çok gürültülü
En acılı çığlıklar
Bir fısıltı, bir vızıltı olmuş!

Şans, kaza, şiddet, kader, yarar
Artı-değer’li başarı ile kapital…
Dinsel inanç ve ‘Tanrı’ olmuş!

Yeni tanrıçalar, tanrılar için
Hıristiyanlar haç çıkarır
Müslümanlar tekbir getirir
Yahudileri bilmiyorum...
İnanmayan inanır olmuş!

Haksızlık etmeyen ayıplanır
Avlanmayan avlanır olmuş!
Gözler kör, kulaklar sağır olmuş…
En içten haykırışlar duyulmaz olmuş!

Öylece “Sosyalismus, No! ”
“Humanismus, No! ”
Kısacası insanlar:
“ Yaşasın Pragmatizm! ”
Söyleye, söyleye söylemez olmuş…

Gökten üç elma düşmüş başlarına.
Ermişler muratlarına.
Ne mi olmuş?

Kafatası avcılarının gönüllerince
İbadet edebilecekleri ‘modernce’
Büyük küçük kız oğlan kız
‘Zarif’ ve acımasız
At koşturabildikleri sınırsız
Yeryüzü bir acayip âlem.
Bir “Global Dünya” olmuş!

Mart / 1997