Zihin gördüğünü ve kendine aksedileni kaydeder.
Lâkin insan nâhoş bir kimliğe büründüğü vakit, zihin somut yada soyut olan ahlâkî değerlerden ırak olmaya başlar. Vahîm ve elem verici bir sıradanlaşma günyüzüne çıktığında ise toplumsal yozlaşma gittikçe hız kazanır. Sorsan herkes akıl hocasıdır, kimse kendini basite indirgemez. Çıta o kadar yükselir ki insanlar, kültürel bir mutluluğun yerine onları eğlendiren, günlük şarlatanların peşinde iz sürmeye bağımlı birer kukla haline gelirler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.