gölgende bir deniz hapis
mahkumların şarkıları ve prangaları
sokaklarında pireli çocuklar gezer
daha dünden yalnız
büyürler
gözbebekleri içer denizi
öpüp başına koyar güneşi mahkum
öyle öyle kısalır gölgen
limanında bırakmıştın ya
düş oyuncaklarını
ölürler
eflatuh bir adımın inceden
peşin sıra denizin ve yokluğun
dinle mahkumlar sövüyor sana, işte
elsiz çocuklar
hep böyle doğar
Emrullah KarahanKayıt Tarihi : 4.2.2015 01:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)