Küreğimdeki Soğuk Toprak..!

Küreğim deki soğuk toprak,
Toprak küreğin cemalinden inerken,
Mezarıma eşitliyordu hayatımdaki,
Tüm boşluğu......

Kürek jiletten keskin,
Toprak ise taştan sert
Kürekteki eller dikkat et!
Örtebilecen mi beni,
Toprağa set set..

Hayatın tüm yanlışlarına inat,
Üzerime Soğuk toprağın,
Gerçek manasını serp.
Taş yürekli beşerlerin,
Payıdarların dan uzak beni,
Yufka Yüreklilerin dibine ek!

Hayatın zevklerini yolup
Bir mezar aç bana ey kürek.!
Ebedi yurduma nazar edeyim
Kalleş dostlarıma veda edeyim
Oradaki Hüdaya selam edip,
Ademoğlu için dikili taş
Görünümüne geçeyim....

Ey kürek ne sesin var,
Ne sedan,yırt bu sessizliği
Naralarınla; üzerime serp,
Rahmettir toprak...
Nur cemalini görmek
İstiyor toprak,aynadaki,
Yüzüm Toprak olmak
İstiyor toprak...!

Ey kürek sen ne devleri,
Sildin,benim gibi bir,
Acize mi boyun büktün
Sen ki Ne şehitler gömdün,
Bana gelince küreğim deki
Soğuk toprağa mı dönüştün.?

Alın yazım ölüm tarihimle,
İç içe.Sıkıysa ayırt et,
Bu ikiliyi son işte bu,
Ölüm iki hece..!

Artık sil beni ey kürek,
Bedenim evimi gözler.
İşin bitti mi? senide,
Bir mahsen de eskitecekler.
Evet hissediyorum soğuk toprağı,
Bedenimde,üzerime paydalanırken
Sessizliğin kadrajın da yağan kar,
Mevsim yaz... ama toprak soğuk!

Küreğim deki soğuk toprak,
Isınıyor,ruhum ellerini açmış,
Ebediyete kadem atarken
Ve o son işte ölüm iki hece,
Kürek sıcak toprak soğuk,
Üzerime gelmeyin mezarımın,
İçine atılan küreklerdeki.
Bütün topraklar soğuk...!