İsimlerle, kavramlarla yaşamıyorum.
Ben her şeyin özüyle,
birebir tüm özellikleriyle ilişki kuruyorum.
Yağmur yağar...
Bulut içimde, damla içimde, çamur içimde.
Caddelerdeki otobüsler
içimden geçip gider;
yolcuları içimde, duraklar içimde.
Hissedebiliyorum bir kafedeki insanları.
Sanki hepsi gücünü benden alıyor.
Ben onları hissetmeyiversem ölecekler.
Acı çekiyorum ki onlar mutlu olsun.
Tanrıya
tüm insanlığın yaşam diyetini ödüyorum.
Çekilsem aradan olmaz;
onlar tanrıyla karşılaşamazlar.
Tüm denizlerin kıyısıdır yüreğim,
yataklarında ben tutarım.
Gökyüzü gözlerimin kabında.
Balık içimde, olta içimde, balıkçı içimde.
Kafes içimde, serçe içimde, şahin içimde.
Zihnim tüm insanları klozeti,
zihnimin klozeti yüreğim.
Kayıt Tarihi : 25.5.2004 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.