Kurban Şiiri - Adem Uysal

iki kardeş birer kurban sunmuşlar,
yakın olmak için, Allah'a
birisi koç öbürü ekin.
Habil'inki kabul edilmiş,
Kabil'inki ret!
'Allah, ancak sakınanlardan kabul eder'
deyince Habil,
'Seni geberteceğim! ' dedi Kabil.
kıskançlıktan gözü dönmüştü,
ne söylediğini biliyordu,
ne de yaptığını!
Habil ona; 'Sen beni öldürmek istesen de,
ben sana elimi uzatmam,
çünkü ben Allahtan korkarım' deyince,
Kabil öfkesine yenilerek,
canına kıydı, kardeşinin.
insanoğlunun ilk cinayeti,
Yeryüzünde dökülen ilk kardeş kanı.
Kimse bilmiyordu, işin iç yüzünü.
güneş şahit, ay şahit, yıldızlar şahitti,
hepsinden önemlisi Allah şahitti.
o gün orada başlayan kardeş kavgası,
asırlarca sürüp gitti.
iki kardeş, iki görüş!
kardeş kardeşini öldürdü,
vicdanı sızlamadan.
evlat babasını öldürdü.
babası evladını.
kimisi vahye uydu,
kimisi aklına...