Kurban Şiiri - Mehmet Serdar Ateş

Haramdır kendi nefsin,
Ey Müslüman kurban kes.

İbrahim peygamber kesmek istedi,
Kurban olarak oğlu İsmail peygamberi,
Tam teslim oldu oğlu İsmail,
“emir olunduğunu yap” buyurdu,
Taşı kesen bıçak kesmedi,
Allah izin vermeyince,
Kesemedi insan etini,

Kestirmeyene bak.

Bir koç ve tekbir ile indi Cebrail,
“Allâhu ekber, Allâhu ekber”
İbrahim peygamber karşılık verdi;
“Lâ ilâhe illellâhu vallâhu ekber”,
Oğlu İsmail peygamber de;
“Allahu ekber ve lillahilhamd” dedi,
Böylece vacip oldu bu tekbir.

Nice sırlar vardır kurban da bilesin,
İsmi azam gizlidir, elde edesin,
Nefsine kefarettir kurban, kesesin,
Sıratı kestiğin kurban ile geçesin,
Allah’a kurban gibi boyun eğesin.

Görmez mi gözün mucizeyi,
Sen kestikçe çoğalır hayvan,
Allahın lütfü keremi dolar, taşar,
Bu ibadette hikmeti ilahi var,
Kurban gibi sende Rabbine var.

Rabbim yarattı bu hayvanı,
Rızai ilahi için kes, et için kesme,
Rabbine ancak ibadette takvan ulaşır,
üçe taksim et kubanı,
birini sen,
birini eş, dost ve komşun,
diğerini de muhtaçlara dağıt.
Ey Âdemoğlu anla bunu,
Takva ile Rabbine teslim ol.
.......sen onun vücudunda gerçek kurban ol.