Kurban Şiiri - Şahin Karadağ 1

Hatırla ey İbrahim, adağın var dendi düşünde,
Bir oğul ver, kurban edeceğim demişti hesapsız.
Tanrı buyruğu bu, isyan olmaz, durmalıydı sözünde,
Aldı İsmail’i götürdü beraber itirazsız.
***
O İsmail ki; bir ıssızda Hakka kurban olmaya,
Koşulsuz teslim ile vardı neslinde ilk olmaya.
Gözlerini bağlattı ki korkup da asi olmaya,
Kesme dendi bıçağa, o da olmadı itaatsiz.
***
İlahi emir ile gelmeseydi o koç semadan,
Biz de kurban olacaktık asla tavır koymadan.
O zamandan bu zamana şartlar haiz olmadan,
Bıçak kimdir İsmail kim, bilemeyiz fermansız.
***
Huşu ile solursa herkes İbrahim'i içinde,
Her şey güzel olur, olursa İsmail'i biçimde.
Ya İbrahim bıçağı ya da zehir olsa seçimde,
Karşı gelip içmeyip asi olmak imkânsız.
***
Müslüman ki; her kötülükten uzak dura şer diye,
Arafat’ta kurban diye, nefsini ede terbiye.
Ne kevser suyu, ne tubası, ne ağacı kutsal diye,
Bizzat Tanrı’yla görüşmek var, tahmin etmek imkânsız.

-Son-
Şahin KARADAĞ (15.10.2013)