Kurban Şiiri - Bekir Dalkıç

Azılı açar kurk ve ağrılı.
Hem sever kokusunu içmenin hem nefret eder oldum olası.
Etini öpmenin ve boşalmanın o etin içine.
Ne garip körler ve göremeyenler görenlerle bir.
Kaktüs ekiyor bazı analar oğullarının tenine.
Ne garip.
"Tanrım" dedi Zeus bir gece göğe bakarak, kim bilir kendini mi arıyor yüzünde?
Midesi yanıyor kasıklarında bir pişik.
Açıyor her defasında karanfilden yaralar.
Kurban etti bütün kızlarını ve saçlarıyla salıncak kuruyor yerlere kadar.
Ya da bir idam sehpası bütün günahkarlara.
İçini rahatlatmak için.