Kurban Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Kurban
Softalar yaşarken bir eli yağda bir eli balda
Ben heybemdeki umutları yeşertmeğe çalışıyorum
İçimdeki çorak topraklarda.
Onurlu emek ve alın terim yetiyor bana
Dünya sırtımda yük olsa da.

Ne hayaller taşıyorum heybemde biliyor musun
Bir türlü yürütemediğim telden arabam
Peşinden koşamadığım plastik topum
Eski bezden dikilmiş okul çantam
Kokusuna doyamadığım kitaplarım
Küçücük kalmış yarım kurşun kalemim.

Hüzünlü ömür içinde hiç bayram yaşamadım ben
Kör bıçaklara yatırılmış İbrahim'in oğluyum
İsimsiz tanrılara adanmış kurbanım ben.
Çektiğim acılar yaşıma ters orantılı
Bir umut hamalıyım karşılıksız ücretsiz.

Ne güzel de özetlemiş şair hayatımı dizelerinde
“açma yaram derindedir”diye

Ne kadar da isterdim oysa
Yokluğunu ne kadar derinden hissediyorum bir bilsen
Saçımı okşayacak
Üstümü örtecek
Bir tas çorba verip
Ateşimi ölçecek
Bir annem olsaydı
Bayram belki o zaman olurdu.

Üstümün kirliliğine bakma ne olur
Gördüğün alın terimin izidir
Taşıdığım çöp ise emeğimdir
Hayatım siyah beyaz olsa da
Rüyalarımın hepsi renklidir.

Çinitaş.21.07.2021 mamak