Kurban Şiiri - Veysel Çakır

📋✍️KURBAN ✍️📋
Herkes beni biliyor herkes senden bihaber
Ey bendeki muamma duy sana söylüyorum
Bir enkaz var ardında ancak sence muteber
Her gün yeniden doğup yeniden ölüyorum

Ağzımı açmazsam da ruhum durmadan anar
Gel de gör eserini gör ne hallere düştüm
Gecenin karanlığı sanki üstümde yanar
Hicran cehenneminde eridim oldum piştim

Sayıklarken adını gelirlerse kapına
Dostlar benden habersiz benim haberim olmaz
Uzun uzun bakarlar endamına y/çapına
Kimseler anlayamaz kimse ben gibi yanmaz

Onlar şiir diyordu ben ölüm yazıyordum
Tebrikler iltifatlar çostukca çoşuyordu
Hecelerle kendime bir mezar kazıyordum
Kullandığım her harfle boyumu aşıyordu

Kısaca ölüyordum mahir cenderesinde
Bulutlar hergün bana bir nehir taşıyordu
Habire dönüyorken kahır menderesinde
Gün görmemiş acılar gelip yapışıyordu

İşte böyle ahvalim onulmaz dertlerim var
Yakında duyulur ya çıkmadığım sabaha
Her tarafım çevrili her tarafım dört duvar
Adadığın kurbanı götürürüm Allah'a

27/05 /2020 Veysel çakır