Kurban Şiiri - İsmail Uysal

Ne kışlar yaşamışım, adına bahar deyip
Ayaza aldırmayıp, güneşe aldanmışım.
Bilinçsizce daldığım bataklıktan gül derip
Aldığım rayihayı miski amber sanmışım.

Gölgesine sığındım meyvesiz ağaçların
Kapısında dilendim ağzı kokan açların
Kulağımda uğuldar şak şakı kırbaçların
Kime adak adandım, nasıl bir kurbanmışım.

Susamııştım, kan içtim merhamet badesiyle
Kirlendim debdebesi, yıkandım sadesiyle
Kalbim atsa ne olur, öldüm ziyadesiyle
Mükemmel bir yaratık, yazık ki insanmışım.