Kurban Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ne Habil ol
Ne de Kabil
Bırak ilkelliği
Kibirlenip gururlanma
Sakın cana kıyma yeter
“Yaşam büyük bir nimettir”
Bedenlerde can var oldukça
Tanrı muhtaç değil kana! Öyle sığınma kurbana

Öküz, inek
Koç, koyunu
Manda, dev
Tekeyi boğazlama
O canların günahları ne? Hele söyle
Etle karın doyurup ibadet yapılmaz
Kurtarıcı Mesih, Hz Nuh Nebi’de kurban yemediler

Töre mi bu
İnanç mı bu
Ey ebnâ-i beşer
Etme pek yazıktır
Canlılardan can alma
Kan dökerek mal-davar keserek Tanrı’ya ulaşılmaz
Hani “Eşref-i mahlûkat” İnsanlardı, dökülen kan ne

Tanrı mı buyurdu
Veya beşerileşmeyen
İnsanlar mı yanlış yolda
Derin dondurucular
Tıka basa et dolacak
Yoksullar cimrilere, pintilere, üleşmeyi bilmeyenlere
Hasis, zengin zümrelere dudak yalayarak bakacaklar

Eller değmesin
Bilenmiş
Keskinleştirilmiş satıra
Ucunda kan damlayan bıçağa
Gözler görmesin yerde çırpınan
Ayakları, gözleri bağlı kurbanlığa, acı çeken cana
Zor gelir hem de çok zor, gün et bayramına dönerken
Kıymayın hayvanlara, zulüm etmeyin o güzel varlıklara

11.10.2013
İst