ben sana hayran
sen bana kurban
o kadar şaşkınsın ki kızım
kendinden geçiriyor seni bir bardak ayran
bizi oynatıyor yine kemençe yüzlü adam
derisi yüzülmüş kellede
öküz gözü gibi bakıyor gözlerime zaman
bakışlar yalan
gönlüme düş de
kar tanesi gibi oyalan
artık bayram etsin içimde
dertli Karacaoğlan
aşk çiçeği bitmesin mezar toprağımda
Leyla çiçeğini gülerek alsın Mecnun’dan
gerçek aşklar yaşansın bu dünyada
olmasın dizilere malzeme
ağlatan sevda
ne dersen de
kazanıyor macera
sevilen kurban
seven pişman
mağara devrinden beri
böyle dönüyor devran
ben sana kurban
sen bana hayran
(19.11.2011)
Kayıt Tarihi : 19.11.2011 14:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bayramlarda yaşıyoruz, kurbanlar kesiyoruz, diziler izliyoruz, haber bültenlerine bakıyoruz, romanlar- öyküler okuyoruz, yiyoruz, içiyoruz, yatıyoruz, kalkıyoruz, kavga ediyoruz, barışıyoruz... Yolda yürürken mırıldandıklarımı yazıyorum. Bunlar şiir mi oluyor acaba! ? Belki sizi de kendimi de kandırıyorum. İşte böyle...
![Hayri Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/19/kurban-149.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)