Kurak Toprakların Kızı

KURAK TOPRAKLARIN KIZI

Kurak toprakların kızı,
Sevme demedimmi sana beni
Ben maviyim, ben yeşilim,
Sen her daim hazan iken,
Ben dört mevsim birisiyim.

İklimin yetmez bu aşka demiştim sana, dinlemedin,
Denizmi gördün sanki
Bu güne dek,
Bu kadar açılmak, neyine gerek
Üstelik, su dokunurdu zayen,
Senin sedef tenine.

Senin diyarına benzemez buralar
Baş açık, yalın ayak gezme,
Ayağına cam kırıkları,
Başına güneş geçer demiştim,
Dinlemedin.

Yaşanmadan çözülmezmiş hayat denen bulmaca,
Bin nasihat oldum anlamadın,
Bin nasihat,
Şimdi bir musibetim başında,
Çözemediğin,
Döndür döndürebilirsen zamanı geri,
Al verdiklerini, ver aldıklarımı
Kolaysa şayet,
Kurak toprakların kızı,
Sevme demedimmi sana beni.

Tertemiz duygularınla kal,
Kimseciklere açma gönül kapılarını demiştim,
Emeller kötü, duygular pis,
Ruhun kirlenir demiştim, dinlemedin.

Artık mahşere dek,
Nadasa bıraksanda kendini,
Bunca rahmete rağmen,
Vereceğin, bir tutam karanfil
Değilmi sanki,

Şimdi yağmur dolu bir bulut gibi,
Göç git başımın üstünden,
Bir anlık gölgendi sadece serinlediğim,
Bir damla yağmurun bile
Düşmezken alnıma,
Bir damla yağmurun bile
Düşmezken alnıma,

Kurak toprakların kızı,
Sevme demedim mi sana beni,
Sevme demedimmi sana beni.

FEVZİ EMİR YILMAZ