Kurak mevsimlerden sonra

KURAK MEVSİMLERDEN SONRA. . .
.
Alıştırılmaya çalışıldığından daha da sert geçen kül kokulu ‘yanan ağaç çığlığı’ mevsimi., yerini yavaş yavaş ‘suya aç kuru toprak’ mevsimine bıraktı…

Göçe direnen son kuşlar uzun yıllar boyunca olduğu gibi gene çaresiz., gene mutsuzdu…

Ama pencere pervazına sıralı., direnişi genlerinde taşıyan çiçekler için umut hala vardı… Ve gözler kopacak takvim yapraklarında ve bulutsuz gökyüzünden düşecek ilk yağmur damlasındaydı…
. ,
“bu hasret bizim” …