Her çağda, farklı coğrafyalarda ve kültürlerde İslam’ı yorumlama biçimleri çeşitlilik göstermiştir. Bu çeşitlilik, bir yandan İslam'ın evrensel mesajının çeşitli kültürlerde kendine yer bulmasını sağlarken, diğer yandan zamanla bu kültürlerin dini temel kaynağından koparıp kendi anlayışlarına göre şekillendirdiği "İslâm" versiyonlarının ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Ancak şu soru kritik bir öneme sahiptir: Bu farklı İslam anlayışları gerçekten İslam mıdır, yoksa İslam’ın özünden uzaklaşmış birer kültürel sentez midir? Bu makalede, yalnızca Kur'an merkezli bir din anlayışının gerekliliği üzerinde durulacak ve müşrik zihniyetin İslam’ın özüne olan etkisi tartışılacaktır.
Günümüzde, İslam'ın farklı coğrafyalarda farklı şekillerde yaşanması, kimileri tarafından bir rahmet, kimileri tarafından ise bir sapma olarak değerlendirilir. Bazı kesimler, “Ümmetimin ihtilafı rahmettir” şeklindeki uydurma hadisle bu durumu meşrulaştırmaya çalışır. Oysa bu anlayış, İslam’ın yalnızca Kur’an’a dayalı bir din olması gerektiği gerçeğini gölgeler. Kur’an, bu çeşitliliği değil, birliği savunur:
> “Hepiniz Allah'ın ipine sımsıkı sarılın. Dağılıp ayrılmayın.” (Âl-i İmrân 103)
Bu ayette Allah’ın insanlığa verdiği mesaj nettir: İslam, tek bir kaynak olan Kur’an’dan alınmalı ve hiçbir ekleme yapılmamalıdır. Kültürel, mezhepsel ya da tarikat temelli İslam anlayışlarının hepsi bu ilkeye aykırıdır. Allah’ın ipi tektir ve bu ip yalnızca Kur’an’dır.
Birçok toplumda İslam, o toplumun kültürleriyle harmanlanmış bir şekilde yaşanmaktadır. Türk, Arap, Kürt ya da başka bir milletin kültürel ögeleri İslam’ın özüne eklenmiş, bu da zamanla İslam’ın safiyetini kaybetmesine neden olmuştur. Oysa İslam’ın hiçbir milletin kültürüyle sentezlenmeye ihtiyacı yoktur. Çünkü İslam, Allah’ın dinidir ve ilahi kaynak olan Kur’an, hiçbir eklemeye ya da çıkarıma yer bırakmadan mükemmeldir.
> “Bugün sizin dininizi kemale erdirdim. Üzerinize olan nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslam'ı seçtim.” (Maide 3)
Bu ilahi mesaj, İslam’ın tamamlanmış bir din olduğunu, dolayısıyla kültürle sentezlenmesinin gereksiz ve hatta zararlı olduğunu açıkça ifade eder. Kültürün din haline getirilmesi, insanları farkında olmadan Allah’a değil, kendi uydurdukları sisteme kulluk etmeye iter.
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta