Kur'an Ve Biz Şiiri - Nurettin Sevim

‘İnmemiştir bu Kur’an, yalnız okunmak için.’
O İlahi nizamdır. İndi yaşanmak için.

‘Asli vazife olmuş, mezarlarda okunmak
O’na zulüm değil mi, yüksek raflara konmak? ’

Açıp da okumadık, süslü duvara astık.
Geri kaldık diyerek sonra yaygara bastık.

‘Kimi zaman gizleyip sandıklarda sakladık.
Okumayı suç saydık (!) o’nu da yasakladık.’

Avrupalı çalışıp, çıkarken Mars’a, Ay’a.
Biz ise çalışmadık dünyada kaldık yaya.

‘Onlar gökte uçarken, bizler emekliyoruz.
Elimizde Kur’an var. Biz daha bekliyoruz.’

Çalışanlar kazanır işde ederse gayret.
Sen dahi kazanırsın, yılma, yeter ki sabret.

‘Ayağında zincir var, boynuna takmış kement.
Yıllar boyu yerlerde, süründürüldü millet.’

Gündüzlerimiz puslu, gecemiz hep karanlık.
Düşünceler çarpılmış, gayesizce insanlık.

Kur’an’a sarılırsan, doğru yolu bulursun.
Zincirlerini kırar, kementten kurtulursun.

Gelmedik bu dünyaya, yalnız kam almak için.
Yaratılmışız elbet. Hakk’a ram olmak.

‘İnmemiştir bu Kur’an, yalnız okunmak için.’
O İlahi nizamdır. İndi yaşanmak için.