Küpe Şiiri - Ahmet Zeytinci

Kirazları saplarından tutup
kulaklarımıza küpe yapar
sonrada
afiyetle yerdik...

Sizin de kulağınıza küpe olsun
o zamanlar
belki geniştik belki dardık
ama hepimiz mutlu çocuklardık...

Yazın bahçe sulanan hortumlardan
buz gibi su içer
yine de bana mısın demezdik
her şey doğaldı
hormonlu bir şey yemezdik...

Sokaklarda minyatür kaleler ile maç yaparken
ağaçlarda sallanan tahta potalarımız
basket hevesimizi canlandırırdı...

Pazardan dönen teyzelerin
filelerini
evlerine kadar taşır
aferin ile beraber yüklü bir harçlık alırdık
sonra
sonrası malum doğru bakkala
aç amca bize iki kola
biri Ayşe’ye birisi de bana...