Bir babil öksüzlüğü ya şu bedevi bulutlar
Bir insan nasıl yaşar kışı bahar ortasında
İmgelere müptezel bir hüznü çoğaltarak kalbinde
Süngüsüz bir asker gibi
Son kurşuna gebe kahrı ben gibi yüzünde bir aşkı
Bir doğum lekesi gibi taşıyoruz kalbimizde
Asrın yeni gün Çiçekleri ben açılırı sanmıştım
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta