Bir babil öksüzlüğü ya şu bedevi bulutlar
Bir insan nasıl yaşar kışı bahar ortasında
İmgelere müptezel bir hüznü çoğaltarak kalbinde
Süngüsüz bir asker gibi
Son kurşuna gebe kahrı ben gibi yüzünde bir aşkı
Bir doğum lekesi gibi taşıyoruz kalbimizde
Asrın yeni gün Çiçekleri ben açılırı sanmıştım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta