Dün bir insan doğar avlusunda kalbinin
Dünden sonra hoşmuhabbetlikler eder
Üzülür bazı, bazı sevinir...
Dün yedi renklilerin eyvanında beşiklerri sallanır çocukca dediliklerin
Huzurlu bir dillenişin akla ilk gelen telafuzudur sevmek..dün..
Yorgunluk atar söğüt dalında kuş
İğde kokusunda bahar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta