Kundak İle Kefen Şiiri - Sinan Karakaş

DURAMAM

Günler günleri kovalar,
Zaman içinde dolguyum,
Akıl kendini oyalar,
Dolgulardan bir olguyum.

Üstüme gelir duvarlar,
Her tuğlada bir ben vardır,
Göze dar gelir yuvalar,
Beni bana veren ardır.

Topraktan uzanan elim,
Tutmak isterim tutamam,
Düştüğümüz durum elim,
Ben de beni uyutamam.

Kundak ile kefen kardeş,
Onlara bir şey soramam,
Artık bana doğmaz güneş,
Bağlasanız da duramam................İNSANİ