neden ürkek ceylan gibi kendi iç ormanına kaçıyorsun
puslu aşk vaktinde zamansızlık sen misin
bir gülün kokusunu yayarak, beni gönlünde sayarak karışsak bahara
erguvan olsan, lale olsan istanbul da ben olsam
içimizde ağlaşan çocuğun yaşama emziği olsan
alıp götürsen beni kendi mecrandan yürek ötesi maverana
değse değinilerim güzel türkülerin sonunda
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta