Kumrular Şiiri - Önder Çağıran

Bir noktaya bazan gözüm takılır
Eskilerden bir dem rüzgâr eser de...
Ayrılamam bir an özüm takılır
Bağdan bir demet gül vermeseler de...

Kendime gelince düşerim derde
Yuvalarda kuşlar, yavrular nerde?

Derinlik içinde güler çiçekler,
İyilik perisi orda bir yerde.
Sanki harâbatta hep beni bekler
Şefkatin kucağı 'gel beri' der de...

Kendime gelince düşerim derde
Gönül bahçesinde mahrûlar nerde?

Gönle nakşedilmiş çiçekten taçlar,
Her bir parıltısı devâdır derde.
Şehâdet timsâli uzar ağaçlar,
Kumru niyâzıyla dalın eğer de...

Kendime gelince düşerim derde
Câmi avlusunda kumrular nerde?