Aslında Meyus pek göz önündeydi.
Evet belki biraz kendi halindeydi,
Diğerlerinin aklı beşse
Meyus’un aklı bi’ beş karış daha yükseklerdeydi.
Belki çok karanlıkta
Göğüs kafesimi parçalarcasına,
Şişen ciğerlerimin, hiddeti kime?
Neye böylesine tıkanır da nefesim
Düğüm eder boğazımı söyle.
Her mevsimi, çıplaklığıyla selamlar dallarım,
Bugün varım, kahretsin yarın da öyle.
Perdelerimle, gökyüzünün kavgası olur kuşluk vaktinde
Vurur kırar,
Duvarlarımı yarım yamalak boyar
Bir rüyadaymış gibi hissettirir insana kendini
Soyutluğu çalar, odamda konaklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!