Kumral Hüzün Şiiri - Hüseyin Çağırgan

KUMRAL HÜZÜN
afedersiniz bir şey sorabilir miyim?
az önce buradan kumral, orta boylu bir hüzün geçti mi?
yılların yorgunluğunu bir inci kolye gibi gerdanında taşıyan
yüzünde yaşanmışlıklarının derin çizgileri
en çılgın gecelerin kıyısında ansızın durulan
afedersiniz bir sorum vardı
siz gördünüz mü acaba?
belki aranızda tanıyanınız da olabilir
adını da biliyorsunuzdur kim bilir
ne anne, ne kadın, ne mutlu değildir
ne saatlere küs, ne mevsimlere dargın
hep boşa umutlanmalarla yorgun argın
her yanlış anlaşılmanın kıyısında biraz kırgın
güneşin battığı zamanlarda unutulmuş gözleri
hataları da çoktur sorsan
afedersiniz, ama siz affedersiniz
sonuçta yanlışlarıyla yoğrulmuştur insan
affetmek size nasıl da yakışır
onu soruyordum işte
az önce ya da gün içinde
kumral bir hüzün geçti mi buralardan