Kumlama İşçileri Şiiri - Ahmet Baris Ay

onlar
ciğerlerini kumlamışlar
bu dünyanın nefesini çekerken içlerine
nefesini
bu dünyanın

bir köpeğin dişlerinde çiğneniyorlar şimdi
bir köpeğin nefesinde
eriyor ciğerleri

onlar ciğerlerini kumlamışlar
ormanlar dolusu
dağlar dolusu, denizler dolusu
kırlar, bahçeler, parklar dolusu oksijen varken bu dünyada
ciğerlerini onlar
kumlamışlar

geçim derdinden hükümlü hepsi
mahpuslar
sanayi sitelerinin
kanı siyah akan fabrikalarında
ve
çalışıyorlar
söndürmeye çalışıyorlar
üzerine kum tutarak
ciğerlerinde yanan hayat alevini

ölümleri demleniyor şimdi ocaklarda
ve kopuk bir ip gibi ellerinde
bu genç yaşlarında geriye kalan
sayılı günlerinin hafifliği

08.03.2009