Kumdan tepeler Şiiri - Fikret Ediş

Kumdan tepeler yapmalıyım,irili ufaklı.
İçine umutlar koymalıyım ölü,yaralı.
Ve sonrada bir rüzgar çarpmalı tepemden.
Etrafa dağıtmalı.

Doya doya yaşamalıyım çocukluğumu.
Kumdan tepelerin içinde.
Kucağında atamadığım heveslerimi.
Sıcak,serin kumlarda atmalıyım.

Küçük bir çocuk olmalıyım avuçlarında.
Kumsalında oynamalıyım denizinin.
Sen şarkılar okurken bana.
Ben kumdan tepeler yapmalıyım.

Bir gün mutlaka anlayacaksın beni,
Sevgilinle el ele dolaşırken sahilde.
Ayakların değecek,kumdan tepelerime.
Ben o zaman öleceğim işte.

Fikret ediş
19/01/2009
üsk.sahıl -3