dokuz yaşım
çocuk başım
kumdan kale
yapmışım
kulelerini
dikmişim
köprüsünü
kurmuşum
içini elimle
oymuşum
bir çekilmede sular
bir hücumda dolar
üç deniz minaresi
bir deniz kubbesi
ki ben uydurdum
iki de midyeye
emanet etmişim
şuracıkta
bırakmışım
aynı sahile
büyücek
dönmüşüm
kalem yok
minareler
uyduruk kubbe
ve dahi midyeler
firarda
memur bey
şudur arzuhalim
aynı kaleyi
yapamayacak kadar
büyüğüm
ya kalemi geri verin
ya bulunsun çocukluğum
06.08.2004
Ahmet Hakan YılmaztürkKayıt Tarihi : 6.8.2004 00:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Hakan Yılmaztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/06/kumdan-kale.jpg)
kısacık, büyük dizeler...
Başarılar, şanslar Ahmet Hakan...
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (10)