Sevgin.
Kumdan bir kaleymiş meğer,
Yıkılıverdi,
Üfleyince sen.
Sevdana,
Sarp dağlardan,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kumdan Kale
Sevgin.
Kumdan bir kaleymiş meğer,
Yıkılıverdi,
Üfleyince sen.
Sevdana,
Sarp dağlardan,
Bir kale yaptım,
Oysa ben.
Surları vardı sapasağlam,
Ve de zaptedilemeyen.
Sadece senin değil, şimdiki aşların tümü kumdan kale...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta