Kumar Şiiri - Ali Uzun

Can çıkar huy çıkmaz oynarsın kumar,
Tüm paranı verdin malın sırada,
Dost verdikçe verdin sertleşti damar
Bağı, bahçe, verdin tarla sırada.

Televizyon, masa, gitti peş peşe,
Dadandın kumara gitmedin işe,
Alacaklı geldi indirdi tuşa,
Vitrin, dolap, gitti halı sırada,

Tövbe ettin amma orda çıkmadın,
Kendini bıraktın halen bıkmadın,
Karganın misali sözüm tutmadın,
Koltuk halı gitti palto sırada.

Kazan, tava, leğen, kap, kacak, gitti,
Para edecek mal mutfakta bitti,
Böylece kumarın evini yuttu,
Ceket, yelek, gitti atlet sırada.

Ev sahibi geldi kira istedi,
Kafan da dank etti bira istedi,
Çocukların geldi para istedi,
Bitti be her şeyin karın sırada.

Ali Uzun’um der gel kendine gel,
Canını, başını, götürür bu yol,
Ya bırak bu huyu ya avradı ver,
Beş para etmez ki canın sırada.