Kumar-2 Şiiri - İlhami Şenol

Dün halkı için canını darağaçlarında yitirmiş kahraman evlatları varken, bugün ayinleştirilmiş kumar programlarında gençler, insanlarımızı görüyorum.
Yazıklar olsun.
Ey, bu vatan, bu halk için yaşamını adamışlar.
Merak etmeyin ve telaşa kapılmayın, öyle bir gençlik var ki.
Bütün bu oyunlara direnecek ve vahşi kapitalizme teslim olmayacak.
Tam bir psikoz.
Emeksiz bir üretim, alın teri yokken, milyonların karşısına geçip, kumarda kazanamadıkları için toplu üzüntü, depresyon, anksiyete, melankoli tabloları sergiliyorlar.
Emir komuta ile ruhsal, fiziksel davranışlar sergiliyorlar.
Kazandıklarında karnavala dönüştürülen sevinç, heyecan, mutluluk resimleri.
Paranın, para kazanma tutkusunun insanları nasıl bir araya getirdiğinin gösterimi sergileniyor.
Paranın sirki.
Paranın tek hedef olduğu anlayış.
Bizi bir araya getiren olgulara ne oldu.
Daha düne kadar kapılar açık değil miydi bu ülkede.
Zora düşen dostumuza ellerimizi uzatmaz mıydık?
Para için gösteri yapar mıydık?
Para için fırça yer miydik, milyonların önünde.
İlginç olan ne İslami basından, ne sol kesimden, ne ulusalcılardan, ne de sağ kesimden bir tepki gelmemesi.
Paranın siyaseti yönettiği bir ülkede tabii ki siyasette paraya karşı durmaz.
Eğer bir ülke vahşi kapitalizme tüm unsurlarıyla teslim olmuşsa, onun bütün oyunlarına razı olmak durumundadır.
Acıları, yıkımları, perişanlıkları, yitirilmişlikleri, yok oluşları kapitalizm size sevdire sevdire alıştırır.
Kapitalizm sizi öyle bir okşar ki, kanınızı, beyninizi boşaltır ve o beynin yerine ne işine geliyorsa onu yerleştirir.
Ve siz ne halde olduğunuzu anlamayacak kadar ruhsuz ve şekilsiz olursunuz.
Bir gün bakmışsınız ki bütün değerleriniz yok olmuş.
Bürgün bakmışsınız ki, elinizden bütün varlıklarınız gitmiş.
Yarın bize ne oluyor demeden, bugün biz neler yaptık deme vakti gelmedi mi?
Biz, geleceğimizi yok eden, toplumsal bütün varlıklarımıza saldıran bu yapılanmalara, karşı ne tedbirler aldık.
Neden ahlaki değerlerimize saldırılar milli güvenlik kurulunda görüşülmez.
Bir ülkenin ahlaki, moral, etik, manevi unsurlarına saldırı, o ülkenin yurttaş temeline saldırıdır.
Yurttaşı yitmiş bir toplumda demokrasi de yiter insan hakları da ve sonunda diktaya gider.
Ben şimdiden uyarıyorum.
Televizyonda sadece zengin fakir masallarının işlendiği, kumar programlarına boğulduğu programlarıyla beş on iki yaş çocuklarımızın beyni tek yanlı doldurulmaktadır.
Yarın bu çocuklarımız gençlerimiz ve erişkinlerimiz olacak.
Yaptıklarının temeli, bugünkü kumar ve ahlak değeri kalmamış televizyon programları olacak.
Dizilerin ve kumar programlarının karşısına kitlenmiş ve konuşmayan aile yapıları, antidepresif kullanmışçasına yatağa giden ve ilişkileri yitmiş bir toplum.
Kim kimden hesap soracak gelecekte.
Yarının erişkinlerimi bugünün erişkinlerimi.
Ya bugün ülkenin yöneticileri sahip çıksın, yâ da çekilsinler sahip çıkacak yiğit çocukları var.