Kuma Gömüp Kafanı Şiiri - Abdullah Toroslu

Kuma gömüp kafanı;
Sonsuz sanma sefanı!
Her gün ölen milyonlar;
Nakzediyor şu zannı!

Haktan gelirken ikaz;
Nasıl alır nefsin haz?
Dünya helak olurken;
Gaf çalıyor senin saz(?)

Madem ihtar muhtardan;
Kul korkmaz mı ihtardan?
Ne kadar da rahatsın;
Emin misin sen nar’dan?

Ayık lütfen sekir’den!
Vazgeç yanlış zikirden!
Yapıp ciddi bir tevbe;
Pakla kalbi şu kirden!

Çabuk geçer bu günler!
Olur onlar hep dünler!
Bir an önce dön dine;
Kara geçsin şu günler!

Madem bizdendir adın;
Yok manası inadın!
Mü’min gibi davran ki;
Hoş yapılsın hep yad’ın.

Sanma ecel uzakta!
O, her zaman tuzakta!
İnfaz emri gelende;
Kalır heves kursakta!

Bak ben seni sayarım!
Ondan bunca uyarım!
Yine kulak asmazsan;
Bu kez gönül koyarım!

Abdullah Toroslu
20.09.2012-İzmir