Deniz kokan ellerin, martı çığlığında sesin,
rüzgarla savrulan saçların,
vururken aklımın en kalabalık yanına
Mahir gülüşün...
Kum tanesi gibi çarpar anılar,
acıtır ruhumu..savurur.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
