rüzgârla bozduğun sessizliğini dinledim;
seni bırakan yaprağın sesini, kuma dokununca
ve çölde çizilmiş bir ağaç gibi resmini.
oysa süngerde kalmış damlasıydım sana
ulaşamayan suyun, yanında üşürken u
..........
..........
Kayıt Tarihi : 22.2.2017 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkürler Seçici Kurul.
Nehirler taşır, dalgalar kıyıya vurur kumu.
Çölde zamanı çevirsen yine kumdur saatler.
İnsanın hayatı çöl olmasın, aşksız geçen her saniyeler kumdur.
TÜM YORUMLAR (3)