Gündüzleri kelimeler uyuyor,
Vampirler gibi geceleri geliyorlar dilime.
Hayatımın bu dönemi
Biraz ilginç gelişiyor.
Kum saati doldu!
Ters çevirmeye korkuyorum.
Aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta