kum / danmış kalelerim,
yıkılmaz sanıp, güvendiğim...
dizdim her bir taşını emeğimle,
harcı, saf sevgim...
öylesine yüksekti ki erişilmez,
içine bir, bir sevdiklerimi yerleştirdim..
bezedim dört yanını gönlümce,
her zerresinde yüreğim...
ışık ışıktı, güneş gibi,
gece erişemez üstümüze belledim...
oysa,
bir kuş kanadı esintisi yetti, yıkılmasına
yok oldu inancım, aydınlığım,
yok artık güvenim...
yıkılmaz sandığım kalelerim,
kum / danmış benim...
30.05.2010 kızıltoprak
Nursen AteşKayıt Tarihi : 30.5.2010 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
SİZİN KALELERİNİZ KUMDAN OLMASIN...
Sevgimiz, o kaleleri güçlü görecek kadar kör eder bizi.
Ne yazık...
Selam ve sevgilerimi yollar, tam puanla kutlarım. Hâlenur Kor
Yeterki toplar dövmeye başlamasın surlarını, yeter ki dünyanın en güçlü fırtınaları esmesin üzerinden, dalgalar vurmasın kapılarına...Yıkılırlar...
Güzel ve doğru olan o kaleler yıkılsa bile enkazına sahip çıkabilmektir...
Kutluyorum çalışmanızı ., saygı ile ...
TÜM YORUMLAR (2)