Külünde kül oldum Şiiri - Mehmet Emin Kılıç

hayatımız çözülemeyen bir bulmaca misali
duygularımız hep sevmekle son bulacak ölümle
ah ah …
ne ben benı anlayabildim ne sen benı
ben kehkeşanlasmıs duygulardayım
ben viran olmus harabelerdeyim
acım azalacak umarken gün gün derinleşiyor
ve hicranım an be an eritiyor
ben millyonca bilinmeyen matematik değeriyim
ben hayatı dizlerde redifleştirerek dizilen harflerim
ben varlıkta yok olan izdüşümüm
ben gölgeye talip bir muammayım kı
karanlıklarda gölgem bile olmaz
aydınlıktan da kaçarım her an
ne hasretlere dizildi nede vuslata erer bu hayatım
ben yetim öksüz duygulardayım
patporik acılarım var
an an kabarır an an küllenir
ve hep içimdedir hep yüreğimdedir
içim acısada,
canım yansada
biz hamdık piştik yandık kültürün esiriz ve daha ötesi
hamdık piştik yandık derken kül olduk be …