' İnsanlar acı çekerek
Hayata borcunu öder '
Demişti bana gülerek
Sevdiğim rahmetli peder...
Duygularım zar atardı
Ben olurdum hep kaybeden
Ne dramlar oynanırdı
Dünya denen şu sahneden.
Çok insanlar tanıdım
Aldatan, aldatılan
Merhamet pazarında
suçsuzken karalanan.
Bulutsuz bir gecede
Fısıldadım Tanrıya
' Ya Rab ya al canımı
Ya kuluna bırakma! ...'
Kayıt Tarihi : 10.3.2005 09:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!